மூன்று வார்த்தைகள்

என்னவருக்கு!
ஊரில் எல்லாரும் கேட்கிறார்கள்,
உங்களுடையது காதல் திருமணமாமே!
இடையூறுகளைத் தாண்டி நிகழ்ந்தது தான் நம் மணம்!
இத்தனை வருடங்களுக்குப் பிறகும்
இன்னும் நான் கேட்டதில்லை உங்களிடமிருந்து
அந்த மூன்று வார்த்தைகள் ஆங்கிலத்திலோ, தமிழிலோ!

ஏன் எனக்கு மட்டும்...ஒருவேளை மறந்திருப்பேனோ..
பின்னோக்கி ஓடவிட்டேன் நினைவுகளை.

அறுவைச் சிகிச்சைக்குப் பிறகு,
அரைகுறை நினைவுடன், பெருவலியுடன் நான்..
உமிழ்ந்ததை எடுத்துத் துடைத்தது உங்கள் கைகள்,
உற்றார் சுற்றார் உடனிருந்த போதும்;
அப்போதும் நான் கேட்கவில்லை அந்த வார்த்தைகளை..

விடுப்பிலுள்ளாயா இதைச் செய் அதைச் செய் என
விண்ணப்பங்கள் பல குவிந்தன, உங்களிடமிருந்தும் தான்!
சொன்ன வேலைகள் எதையும் செய்யாது,
சும்மா பதிவுலகில் பின்னூட்டமிட்டுவிட்டு
எந்த ஆணியைப் பிடுங்கியதாகச் சொல்லலாம்
என யோசித்திருந்தேன்..
மாலை நீங்கள் வரும்பொழுது -
தந்தீர்கள் ஒரு பெரிய நூலை
என் பொழுதுபோவதற்காக
என் ரசனைக்கு
நூலகத்தில் நீங்கள் எடுத்தது! இதைப் படி,
இரண்டாம் பாகம் இது முடித்தவுடன் என்றீர்கள்
இப்போதும் நான் கேட்கவில்லை அந்த வார்த்தைகளை..

இப்படி பல தருணங்கள்...ஆனாலும்
எப்போதும் நான் கேட்கவில்லை அந்த வார்த்தைகளை..

சொல்லாத சொல்லுக்கு விலையேதும் இல்லை!!